Taslak

Yaklaşıyor…
Azameti adanmışlığında gizli. Kendini adadığı şey, kalbini tuzla buz eden, sonuçları ne olursa olsun ödetilmesi gereken bir bedele dayanıyor.
Güçlü…
Hızla yaklaşıyor…
Beraberinde gözlere perde çeken gri bulutları getiriyor. Çok büyükler. Kanı temizlemek için yoldalar. Dökülecek kanı soysuzlaştırıp yollarına devam edecekler.
İçinde durduramadığı bir isyan. Başka hiçbir şey düşünmüyor. Kendini teslim ettiği acı.
Yoğun…
Kefareti kesik bir baş. Bunu almaya geliyor. Çarpık bir gülümseme ve tarife imkan yok bir ızdırapla.
Bulutlar mahmuzlanmış, amaca amade. Kim ki göğe kaldırır kafasını merhamet diler, onu saracak olan matemdir. Bakmak istemeyecektir bir daha gün ışığına. Algılar değişecektir. Beyaz o kadar masum gelmeyecektir artık.
Gökyüzünden milyonlarca kan temizleyici silecektir izleri.
Toz toprak kaldırarak ilerliyor..Bakışları sabit..İçinden Tanrıyla konuşuyor.
“Bana merhamet verme.”